Buczek i truskawki
Bardzo, bardzo dawno temu żył pewien chłop, który przenosił się z miejsca na miejsce, aby znaleźć odpowiedni teren na uprawę roli. Dotarł na pole o bardzo żyznej glebie, na którym postanowił się na jakiś czas osiedlić. Po pewnym czasie zaczął zwiedzać okolicę z myślą, że znajdzie tu coś godnego uwagi. Dzień dobiegał końca, więc w drodze powrotnej do swej chaty zgłodniał i postanowił, posilić się poziomkami rosnącymi w pobliskim lesie. Jego zachwyt tymi owocami był taki wielki, że zapragnął mieć ich więcej. Ogrodził polanę, zaczął podlewać i pielęgnować rośliny, aby na drugi rok mieć z nich korzyść. Po roku czasu na miejscu poziomek, ku jego zdziwieniu wyrosły piękne, czerwone owoce wielkości przepiórczych jaj. Na cześć jego żony Truskawy, chłop nazwał niezwykłą roślinę „truskawką”. Od tego zdarzenia znalazca został na tych ziemiach aż do śmierci. Tereny, na których uprawiał truskawki, były położone między lasami bukowymi i od nich miejscu temu nadał nazwę Buczek. Do dziś Buczek słynie z truskawek. 

Joanna Kępa
kl. III a

Jak powstał Buczek?
Dawno temu za niepamiętnych czasów nie było w Polsce ani miast, ani wsi. Kraj pokrywały ogromne, nieprzebyte puszcze, pełne dzikiej zwierzyny. Właśnie wtedy w samym sercu boru położonego nad rozlewiskami rzek Grabi i Pilsi przebywali pierwsi osadnicy, którzy rozpoczęli karczowanie lasów. Pewnego dnia z rozkazu Świętopełka, księcia kijowskiego, a zięcia Bolesława Chrobrego zaufani drużynnicy Pat'sza Talec, Jałowicz i Buczi  wymordowali książąt ruskich: Borysa i Gleba. Świętopełk pokonany został w bitwie pod Altą przez księcia nowogrodzkiego Jarosława i wkrótce zmarł. Jego wojowie znaleźli schronienie w Polsce i osiedlili się w rejonie Lutomierska. Bolesław Chrobry podarował wówczas ruskiemu bojarowi Bucziemu ziemię i zezwolił na założenie w dolinie Grabi i Pilsi wsi nazwanej od jego imienia Buczkiem. Powstało tam 28 domów i Buczi sprowadził tam 186 mieszkańców. Po 30 latach były już tam 64 domy i 600 mieszkańców. W Buczku wybudował młyn i grzelnię. Wzniósł również kościół w stylu gotyckim, który kilkakrotnie rozbudowywał. Po kilku latach ślad po Buczim zaginął. Jednak wieś Buczek przetrwała do dnia dzisiejszego.
Miejscowość Buczek to wieś położona 10 kilometrów na południe od Łasku. Dzięki rozwojowi budownictwa obecnie w Buczku znajduje się: Urząd Gminy Buczek, Samodzielny Publiczny Zakład Podstawowej Opieki Zdrowotnej, Posterunek Policji, Gminny Ośrodek Kultury, Bank Spółdzielczy, Poczta Polska, plebania, wikariatka, Ochotnicza Straż Pożarna, Zespół Szkoły Podstawowej i Gimnazjum Publicznego, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, młyn gospodarczy i apteka "Malwa".

Monika Dobroszek
kl. II c
Epizod z Powstania Styczniowego
      Dnia 22 stycznia roku 1863 na ziemiach zaboru rosyjskiego wybuchło powstanie styczniowe. Walki  od początku przybrały charakter partyzancki. Chcąc walczyć o wolność ojczyzny, do lasu szli młodzi i starzy. Aby odnieść zwycięstwo nad silniejszym przeciwnikiem, wojska powstańcze starały się atakować mniejsze odziały wroga. Okazja do stoczenia potyczki nadarzyła się właśnie wczesną wiosną roku 1863 w okolicach Buczku.
Oddziały Polaka francuskiego pochodzenia porucznika Edmunda Calliera stacjonowały w lesie w okolicach wsi Buczek. W tym kierunku poruszał się oddział carskiej piechoty. Porucznik Callier nie analizował długo sytuacji i postanowił zaatakować Rosjan. Potyczka była krótka, lecz jednocześnie bardzo zażarta. Słabiej uzbrojeni Polacy wykazali wiele męstwa i udało im się rozproszyć wroga. Po raz kolejny pokazali zaborcy, że nie może zająć naszego kraju.
O tamtych dniach i dzielnym poruczniku przypomina kapliczka przy drodze wyjazdowej z Buczku, gdzie pochowani są polegli tego dnia powstańcy.
 Maciej Hyszko, kl. II c

Legenda o mojej miejscowości
Legenda o mojej miejscowości, gdzie uczęszczam do szkoły, czyli Buczku, sięga zamierzchłych czasów. Opowieść ta jest przekazywana z pokolenia na pokolenie.
Bardzo dawno temu na obecnych terenach gminy Buczek rozciągały się ogromne lasy. Drzewa były tak ogromne, że ludzie, którzy zamieszkiwali te tereny, za swój dom wybierali wielkie dziuple w pniach tych drzew. Drzewami tymi były olbrzymie buki. Ludzie żyli tutaj zajmując się łowiectwem zwierzyny, której w tych czasach było bardzo dużo, a także zbieraniem buczyny (są to jadalne orzechy buków) i wymiany ich z innymi plemionami za inne rzeczy. Właśnie z racji tej buczyny zaczęli ich nazywać "Buczki". Z czasem ludzie tych terenów zaczęli się jednoczyć, ze względu na zagrożenie ze strony innych plemion, którym zaczęło brakować pożywienia. Wtedy "Buczki" wybudowali gród drewniany i dobrze go otoczyli, a na wodza wybrali najdzielniejszego i nazwali go Buczek. Po wielu drobnych bitwach gród został spalony. Miejsce, w którym się znajdował, to obecny park. Przetrwała też nazwa Buczek oraz buki, od których pochodzi nazwa. Nie są to te buki sprzed wielu lat, lecz ich potomkowie, którzy nie mają jeszcze smakowitej buczyny.
Alicja Kociołek, kl. III a


Nazwa
Dawno, dano temu w małej wiosce, w której rosło dużo buków, mieszkał wraz z rodziną pewien pan o nazwisku Buczkowski. Był to bardzo miły, zamożny, uczynny człowiek, któremu mieszkańcy zawdzięczali bardzo wiele. Nigdy nie przeszedł on obojętnie obok człowieka proszącego o pomoc. Każdy mógł na niego liczyć w każdej sytuacji. Mieszkańcy uważali, iż jego dobroć wynika z jego zamożności. Aż pewnego dnia okazało się, że ten uczciwy, szlachetny człowiek stracił większość swojego majątku. Gdy wieść ta rozniosła się po wsi, mieszkańcy stwierdzili, iż  teraz już nikt im nie będzie pomagał, ponieważ nie ma we wsi drugiego takiego zamożnego człowieka. Jednak te myśli szybko się rozwiały, ponieważ mimo problemów pana Buczkowskiego, on nigdy nie przestał  im pomagać.
Po kilku latach, gdy doszło do śmierci pana Buczkowskiego, wioskę przez niego zamieszkaną nazwano Buczkiem, a jej mieszkaniec długo pozostał w pamięci sąsiadów.
Angelika Ławicka

Aktualności


Dzisiaj jest: Wtorek
19 Marca 2024
Imieniny obchodzą
Bogdan, Józef
Do końca roku zostało 288 dni.
Zodiak: Ryba

Zapytania ofertowe

Losy absolwentów

Do pobrania

Nasze zdjęcia

Content